သီတင္းကြ်တ္လျပည့္၊ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႕

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး (၇)၀ါေျမာက္တြင္၊ ၀ါဆိုဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေရာက္လာေသာအခါ၊ အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားရန္ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္သို႕ ၾကြသြားၿပီး၊ ပင္လယ္ကသစ္ပင္အရင္း၌ ခင္းထားအပ္ေသာ ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ဖ်ာထက္မွာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူပါသည္။ ထိုအခါ၊ တစ္ေသာင္းေသာ စၾက၀ဠာတိုက္မွ အဘိဓမၼာတရား နာၾကားဖို႕ရာ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ နတ္ ျဗဟၼာတို႕အား၊

မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ သႏၲဳႆိတနတ္သားကို အမွဴးထား၍ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္အခါမွာ၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္သည္၊ အလြန္မ်ားျပားသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ေတာင္က်ေခ်ာင္းမွေရမ်ား၊ အလ်င္အျမန္စီးက်ေနသကဲ့သို႕၊ ဘုရားရွင္၏ ႏႈတ္ေတာ္မွ အလ်င္အျမန္ထြက္ေပၚကာ၊ ေန႕ေရာညပါ အဆက္မျပတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။

ထိုသို႕ ေဟာၾကားေနစဥ္၊ ဆြမ္းခံၾကြရန္အခ်ိန္ေရာက္လာေသာအခါ၊ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ပံုသ႑ာန္အလံုးစံုတူေသာ နိမိၼတရုပ္ပြား ဘုရားတစ္ဆူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူပါသည္။ ဖန္ဆင္းၿပီးေသာအခါ၊ "နိမိၼတရုပ္ပြားဘုရားသည္၊ ဤအဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္မွ၊ ဤအဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္တိုင္၊ ေဟာၾကားေစသည္း"ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳကာ၊ ဘုရားရွင္သည္ လူ႕ျပည္ရွိ အေနာတတ္ေရအိုင္သို႕ ၾကြေတာ္မူပါသည္။ နိမိၼတရုပ္ပြားဘုရားသည္၊ သဗၺညဳတျမတ္ဘုရားႏွင့္၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္(၆)သြယ္ ႏွင့္တကြ၊ အသြင္အျပင္ အမူအရာတို႕သည္၊ တစ္ထပ္တည္း တူေတာ္မူ၏။ နိမိၼတရုပ္ပြားဘုရား၊ အဘိဓမၼာတရား ေဟာၾကားေနသည္ကို၊ တန္ခုိးနည္းသည့္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက မသိၾကဘဲ၊ တန္ခိုးမ်ားသည့္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားသာ
"ယခု ေဟာၾကားေနတာ၊ နိမိၼတရုပ္ပြားျဖစ္သည္၊ ဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ ဆြမ္းကိစၥအတြက္ လူ႕ျပည္သို႕ ၾကြသြားၿပီ"ဟု သိၾကေပသည္။

ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ အေနာတတ္ေရအိုင္၌ ေရသပၸါယ္ၿပီး၊ ေျမာက္ကြ်န္းသို႕ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူပါသည္။ ဆြမ္းခံရာမွ ျပန္ၾကြလာေသာအခါ၊ အေနာတတ္ ေရအိုင္မွာပင္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါသည္။ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးေသာအခါ စႏၵကူးေတာသို႕ ၾကြ၍၊ ေန႕သန္႕စင္ေတာ္မူပါသည္။
ထိုအခါ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍၊ ၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းပါသည္။ ဤသို႕ အရွင္သာရိပုတၱရာက လာေရာက္၍ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းေသာအခါ၊ ဘုရားရွင္က
"ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ - တာဝတႎသာနတ္ျပည္၌ ေဟာၾကားေနေသာ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္သည္၊ ဤေဒသနာေတာ္မွစ၍၊ ဤေဒသနာေတာ္တိုင္ေအာင္ ေဟာၾကား၍ ၿပီးဆံုးသြားေလၿပီ"ဟု နည္းေပးေသာအားျဖင့္၊ အရွင္သာရိပုတၱရာအား၊ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္၊ ပညာအရာတြင္ အေတာ္ဆံုးဧတဒဂ္ရာထူးကို ရထားေသာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ၊ တာဝတႎသာနတ္ျပည္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္မ်ားကို၊ နည္းေပါင္းစံုလင္စြာ အားလံုးသိရွိတတ္ေျမာက္သြားပါသည္။

ဘုရားရွင္၊ စႏၵကူးေတာတြင္ ေန႕သန္႕စင္သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ အခ်ိန္တြင္၊ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း အရွင္သာရိပုတၱရာ လာေရာက္၍ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းေသာအခါ၊ တာဝတႎသာနတ္ျပည္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ားကို၊ ဘုရားရွင္က၊ အရွင္သာရိပုတၱရာအား၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဟာေတာ္မူပါသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာက၊ အက်ယ္တတ္ေျမာက္သြားပါသည္။ တတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မ်ားကို၊ လင္းႏို႕ငယ္ျဖစ္စဥ္ဘ၀က အဘိဓမၼာဓာတ္ခံ ပါလာၾကေသာ၊ တပည့္ရဟန္းငါးရာကို တစ္ဆင့္သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးပါသည္။ တပည့္ရဟန္းငါးရာတို႕သည္ ကႆပျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ အခါက၊ အဘိဓမၼာဓာတ္ခံ ပါလာၾကေသာေၾကာင့္၊ လွ်င္ျမန္စြာ တတ္ေျမာက္ သြားၾကေပသည္။ ဘုရားရွင္၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကား၍ၿပီးဆံုးျခင္းႏွင့္၊ ထိုရဟန္းငါးရာတို႕၏ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းကို သင္ယူၿပီးဆံုးျခင္းတို႕သည္၊ မေရွးမေႏွာင္း တစ္ျပိဳင္နက္လိုလိုပင္ ျဖစ္ၾကေပသည္။

ဤကဲ့သို႕ ၀ါတြင္းသံုးလကာလပတ္လံုး ေဟာၾကား၍၊ သီတင္းကြ်တ္ လျပည့္ေန႕မွာ ၿပီးဆံုးသြားေသာအခါ၊ ကုေဋ(၈)ေသာင္းမွ်ေသာ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႕၊ ကြ်တ္တမ္း၀င္သြားၾကေပသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၲဳႆိတနတ္သားသည္လည္း၊ ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားရေပသည္။

ဘုရားရွင္သည္၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကား၍ ၿပီးဆံုးသြား ေသာအခါ၊ လူ႕ျပည္သို႕ ျပန္ၾကြေတာ္မူမည့္အေၾကာင္း၊ သိၾကားမင္းကို မိန္႕ၾကားေတာ္မူရာ၊ သိၾကားမင္းက ျမတ္စြာဘုရား၊ လူ႕ျပည္သို႕ ၾကြဆင္းရန္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္မွ သကၤႆနဂိုရ္ၿမိဳ႕တံခါးသို႕ ေစာင္းတန္းသံုးသြယ္ ဖန္ဆင္းပါသည္။ လက္ယာဘက္မွ ေရႊေစာင္းတန္း၊ လက္၀ဲဘက္မွ ေငြေစာင္းတန္း၊ အလယ္မွ ပတၱျမားေစာင္းတန္းတို႕ကို ဖန္ဆင္းပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ ကုိယ္ေတာ္မွ ေရာင္ျခည္ေတာ္(၆)သြယ္တို႕ကို၊ ထြက္ေပၚေစလ်က္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္ အလယ္ပတၱျမားေစာင္းတန္းမွ လူ႕ျပည္ သကၤႆနဂိုရ္ၿမိဳ႕တံခါး၀သို႕၊ ၾကြဆင္းေတာ္မူပါသည္။ လက္ယာဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းမွ၊ နတ္ပရိသတ္မ်ားက ဘုရားရွင္ကို ယပ္ေလခတ္ေပးျခင္း၊ နတ္တို႕၏ တူရိယာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕ကို တီးမႈတ္ျခင္းတို႕ျဖင့္၊ ပူေဇာ္ကာ၊ သက္ဆင္းလိုက္ပါလာၾကေပသည္။ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္းတန္းမွ၊ ျဗဟၼာၾကီးမ်ားက၊ ဘုရားရွင္ကို ထီးျဖဴမ်ားျဖင့္ ေဆာင္းမိုးကာ၊ သက္ဆင္းလိုက္ပါလာၾကေပသည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္၊ အထက္သို႕ အတနိ႒ျဗဟၼာျပည္ တုိင္ေအာင္၊ ေအာက္သို႕ အ၀ီစိငရဲတိုင္ေအာင္၊ အေရွ႕, အေနာက္, ေတာင္, ေျမာက္, အေထာင့္အရပ္ေလးခုဟူေသာ၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ စၾက၀ဠာတိုက္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္၊ အပိတ္အပင္ အတားအဆီးမရွိဘဲ၊ ဟင္းလင္းပြင့္ကာ ေတြ႕ျမင္ၾကရေပသည္။
လူတို႕သည္၊ နတ္ျဗဟၼာတုိ႕၏ ဘံုဗိမာန္မ်ားႏွင့္ နတ္ျဗဟၼာတို႕ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသလို၊ နတ္ျဗဟၼာတို႕ကလည္း၊ ဘုရားရွင္အား ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုေနၾကသည့္ သိန္းသန္းကုေဋမက မ်ားျပားလွေသာ လူတို႕ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရေပသည္။ ဤသို႕၊ မႀကံဳစဖူး ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ၾကရေသာေၾကာင့္၊ (၃၆)ယူဇနာအတြင္း၌ ရွိေနၾကေသာ လူအေပါင္းတုိ႕သည္၊ ဘုရားဆုကို မပန္ေသာသူဟူ၍ မရွိၾကေပ။ ဘုရားရွင္ ၾကြဆင္းလာသည္ကို၊ လူတို႕က မီးရွဴးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္တို႕ျဖင့္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ၾကိဳဆိုၾကသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ကို အစြဲျပဳ၍၊ ေႏွာင္းေခတ္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕က သီတင္းကြ်တ္ခ်ိန္တြင္၊ ျမင္းမိုရ္မီးပြဲ ထြန္းညွိပူေဇာ္ၾကသည္။ ထို႕ျပင္၊ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႕ကိုလည္း၊ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႕ဟူ၍ သတ္မွတ္က်င္းပလာခဲ့ၾကေပသည္။

( သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )