ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူျခင္း။
••••••••••••••••••••••••••••••
အခါတစ္ပါး၌၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္ျမတ္က၊ အရွင္အာနႏၵာအား ေမးေတာ္မူသည္မွာ၊
ဤအင္ၾကင္းေတာႀကီးသည္ အပြင့္တို႕ျဖင့္ တစ္ေတာလံုး ၾကည့္ရႈတင့္တယ္
ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုမွ်လွပတင့္တယ္ေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊
ပို၍က်က္သေရမဂၤလာ အျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ အဘယ္ကဲ့သို႕ျပဳရေသာ္
ေကာင္းမည္ ထင္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အရွင္အာနႏၵာက - "အစ -
အလယ္ - အဆံုး ေကာင္းျခင္းတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္တို႕ကို၊
ေဟာေျပာနာၾကားၿပီးကာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ၾကပါက၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ ပို၍
က်က္သေရ မဂၤလာျပည့္စံုမည္"ဟု လည္းေကာင္း၊
အရွင္ေရ၀တကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "သမထကို အားထုတ္ကာ စ်ာန္၀င္စားၿပီးလွ်င္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ေနၾကပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္ျမတ္ကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ျဖင့္
သတၱ၀ါအနႏၲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ရႈ၍၊ သံေ၀ဂျဖစ္ကာ၊ ၀ိပႆနာ
ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားရေသာ္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္မဟာကႆပကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဓူတင္ကိုေဆာင္လ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ၊ အားထုတ္ၾကရပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
ရွင္ေမာဂၢလန္ အလွည့္တြင္ "အဘိဓမၼာတရားကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္း ေျဖဆိုၾကၿပီးကာ၊ ၀ိပႆာ ဘာ၀နာကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါမူကား" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္သာရိပုတတရာ ကိုယ္တိုင္သည္ကား "စိတ္၏အလိုသို႕ မလိုက္ပဲ၊ သီလ သမာဓိ၌
တည္ရွိေနလ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ရေသာ္၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ သာ၍ပင္
တင့္တယ္ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာျဖစ္မည္"
ထို႕ေနာက္ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ ေမးေလွ်ာက္ေသာအခါ -
"သင္ခ်စ္သားတို႕၊ သင္တုိ႕ထင္တိုင္းလည္း ေကာင္းၾကေပ၏။ ငါဘုရား၏အလိုကား၊
အၾကင္ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားၿပီးေသာအခါ၊ တစ္ေနရာရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ဖြဲ႕ေခြၿပီးေနာက္
'ငါသည္ တရားကို အားထုတ္အံ့၊ အာသေ၀ါမကုန္လွ်င္ ဤေနရာမွ မထၿပီ' ဟူ၍ ၀ိပႆနာကို
အားထုတ္ေနၾကျခင္းသည္၊ ဤပင္လံုးကြ်တ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊
ပို၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစမည္" ဟု၊
မိန္႕ေတာ္မူသတည္း။
ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူျခင္း။
••••••••••••••••••••••••••••••
အခါတစ္ပါး၌၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္ျမတ္က၊ အရွင္အာနႏၵာအား ေမးေတာ္မူသည္မွာ၊ ဤအင္ၾကင္းေတာႀကီးသည္ အပြင့္တို႕ျဖင့္ တစ္ေတာလံုး ၾကည့္ရႈတင့္တယ္ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုမွ်လွပတင့္တယ္ေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊ ပို၍က်က္သေရမဂၤလာ အျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ အဘယ္ကဲ့သို႕ျပဳရေသာ္ ေကာင္းမည္ ထင္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အရွင္အာနႏၵာက - "အစ - အလယ္ - အဆံုး ေကာင္းျခင္းတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္တို႕ကို၊ ေဟာေျပာနာၾကားၿပီးကာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ၾကပါက၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ ပို၍ က်က္သေရ မဂၤလာျပည့္စံုမည္"ဟု လည္းေကာင္း၊
အရွင္ေရ၀တကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "သမထကို အားထုတ္ကာ စ်ာန္၀င္စားၿပီးလွ်င္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ေနၾကပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္ျမတ္ကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ျဖင့္ သတၱ၀ါအနႏၲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ရႈ၍၊ သံေ၀ဂျဖစ္ကာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားရေသာ္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္မဟာကႆပကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဓူတင္ကိုေဆာင္လ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ၊ အားထုတ္ၾကရပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
ရွင္ေမာဂၢလန္ အလွည့္တြင္ "အဘိဓမၼာတရားကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္း ေျဖဆိုၾကၿပီးကာ၊ ၀ိပႆာ ဘာ၀နာကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါမူကား" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္သာရိပုတတရာ ကိုယ္တိုင္သည္ကား "စိတ္၏အလိုသို႕ မလိုက္ပဲ၊ သီလ သမာဓိ၌ တည္ရွိေနလ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ရေသာ္၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ သာ၍ပင္ တင့္တယ္ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာျဖစ္မည္"
ထို႕ေနာက္ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ ေမးေလွ်ာက္ေသာအခါ -
"သင္ခ်စ္သားတို႕၊ သင္တုိ႕ထင္တိုင္းလည္း ေကာင္းၾကေပ၏။ ငါဘုရား၏အလိုကား၊ အၾကင္ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားၿပီးေသာအခါ၊ တစ္ေနရာရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ဖြဲ႕ေခြၿပီးေနာက္ 'ငါသည္ တရားကို အားထုတ္အံ့၊ အာသေ၀ါမကုန္လွ်င္ ဤေနရာမွ မထၿပီ' ဟူ၍ ၀ိပႆနာကို အားထုတ္ေနၾကျခင္းသည္၊ ဤပင္လံုးကြ်တ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊ ပို၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစမည္" ဟု၊ မိန္႕ေတာ္မူသတည္း။
••••••••••••••••••••••••••••••
အခါတစ္ပါး၌၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္ျမတ္က၊ အရွင္အာနႏၵာအား ေမးေတာ္မူသည္မွာ၊ ဤအင္ၾကင္းေတာႀကီးသည္ အပြင့္တို႕ျဖင့္ တစ္ေတာလံုး ၾကည့္ရႈတင့္တယ္ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုမွ်လွပတင့္တယ္ေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊ ပို၍က်က္သေရမဂၤလာ အျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ အဘယ္ကဲ့သို႕ျပဳရေသာ္ ေကာင္းမည္ ထင္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အရွင္အာနႏၵာက - "အစ - အလယ္ - အဆံုး ေကာင္းျခင္းတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားေတာ္တို႕ကို၊ ေဟာေျပာနာၾကားၿပီးကာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ၾကပါက၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ ပို၍ က်က္သေရ မဂၤလာျပည့္စံုမည္"ဟု လည္းေကာင္း၊
အရွင္ေရ၀တကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "သမထကို အားထုတ္ကာ စ်ာန္၀င္စားၿပီးလွ်င္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ေနၾကပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္ျမတ္ကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ျဖင့္ သတၱ၀ါအနႏၲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ရႈ၍၊ သံေ၀ဂျဖစ္ကာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားရေသာ္" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္မဟာကႆပကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ "ဓူတင္ကိုေဆာင္လ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ၊ အားထုတ္ၾကရပါလွ်င္" ဟုလည္းေကာင္း၊
ရွင္ေမာဂၢလန္ အလွည့္တြင္ "အဘိဓမၼာတရားကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္း ေျဖဆိုၾကၿပီးကာ၊ ၀ိပႆာ ဘာ၀နာကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါမူကား" ဟုလည္းေကာင္း၊
အရွင္သာရိပုတတရာ ကိုယ္တိုင္သည္ကား "စိတ္၏အလိုသို႕ မလိုက္ပဲ၊ သီလ သမာဓိ၌ တည္ရွိေနလ်က္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အားထုတ္ရေသာ္၊ ဤအင္ၾကင္းေတာသည္ သာ၍ပင္ တင့္တယ္ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာျဖစ္မည္"
ထို႕ေနာက္ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ ေမးေလွ်ာက္ေသာအခါ -
"သင္ခ်စ္သားတို႕၊ သင္တုိ႕ထင္တိုင္းလည္း ေကာင္းၾကေပ၏။ ငါဘုရား၏အလိုကား၊ အၾကင္ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားၿပီးေသာအခါ၊ တစ္ေနရာရာတြင္ တင္ပ်ဥ္ဖြဲ႕ေခြၿပီးေနာက္ 'ငါသည္ တရားကို အားထုတ္အံ့၊ အာသေ၀ါမကုန္လွ်င္ ဤေနရာမွ မထၿပီ' ဟူ၍ ၀ိပႆနာကို အားထုတ္ေနၾကျခင္းသည္၊ ဤပင္လံုးကြ်တ္ ပြင့္လ်က္ရွိေသာ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို၊ ပို၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုေစမည္" ဟု၊ မိန္႕ေတာ္မူသတည္း။
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen