ဒိ႒ိ ၀ိသုဒၶိဟူသည္၊ ႐ုပ္၊ နာမ္ ဓမၼ သခၤါရတို႔ကို၊ "အတၱ" ဟုစြဲလမ္းေသာ မိစၦာအယူမွ စင္ၾကယ္၍၊ သန္႔႐ွင္းေသာ အသိဉာဏ္ ကိုဆိုေပသည္။
စိတ္၊ ေစတသိက္ ဟူေသာ နာမ္တရားႏွင့္၊ နီပၹႏၷ႐ုပ္တို႔ကို
လကၡဏ၊ ရသ၊ ပစၥဳပဌာန္၊ ပဒဌာန္ တင္၍ဆင္ျခင္ေသာအခါ . .
• သိမႈသည္ . . စိတ္၊
• ခံစားမႈသည္ . . ေ၀ဒနာ၊
• မွတ္သားမႈကား . . သညာ၊
• ျပဳလုပ္အားထုတ္မႈကား . . သခၤါရ၊
• ေဖာက္ျပန္တတ္မႈသည္ကား . . ႐ုပ္တရား၊
ဤခႏၶာငါးပါးမွတပါး အတၱဟူေသာ တရားမိ်ဳးမ႐ွိဟု သိျမင္ႏိုင္၏။
ဤကဲ့သို႔ သိျမင္ႏိုင္ေသာဉာဏ္သည္ပင္ . .
အတၱဟူေသာ စြဲလမ္းမႈ အညစ္အေၾကးမွ စင္ၾကယ္ေသာေၾကာင္႔
ဒိ႒ိ ၀ိသုဒၶိ မည္ေပသည္။
( သဂၤဟ၊ ၁၅၆ )
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen