ျဖစ္ခုိက္ မရႈ၊ ရုပ္နာမ္စု၊ စြဲမႈ ၀င္ေရာက္သည္။
ၿမဲတယ္ ေကာင္းတယ္၊ ငါေကာင္ႏွယ္၊ တကယ္ ထင္တတ္သည္။
. . ဆုိတာ အဲ့ဒါပဲ။ အစြဲဒိ႒ိပဲ။
ျဖစ္ခုိက္ မွတ္ရႈ၊ ရုပ္နာမ္စု၊ စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္သည္။
မၿမဲ ဆင္းရဲ ရုပ္နာမ္ပဲ၊ ဉာဏ္ထင္ရွင္းေတာ့သည္။
. . ဒါဟာ အစြဲကင္းတဲ့ အသိပဲ။
စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္၊ မဂ္လမ္းေပါက္၊ ဆုိက္ေရာက္ နိဗၺာန္။
. . သိစရာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။ သိျပီးတာနဲ႕ မရွိေတာ့ဘူး။
သိတာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။
သိစရာေရာ သိတာေရာ၊ ေပၚတာေလးေရာ သိတာေလးေရာ
တစ္တြဲတစ္တြဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္။
ျဖစ္ျပီးပ်က္ေနတဲ့ ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္နဲ႔ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့အတြက္ မေကာင္းတာေတြပဲ အသံုးမက်တာေတြပဲလုိ႕ သိလာတယ္။
ဤ ကုိယ္ကာယ၊ တစ္လံမွ်၌
ႏွစ္၀ နာမ္ရုပ္၊ ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။
နာမ္ရုပ္ ႏွစ္ပါး၊ အလြတ္ထား၍
ဤကားလိပ္ျပာ၊ ဤကား ငါတည္း…..။
ဘယ္မွာလဲ ငါ။ သိစရာက ရုပ္တရား၊ သိမႈကလည္း နာမ္တရား၊
အဲ့ဒီ ရုပ္တရားေလးကို အမွီျပဳျပီး ျဖစ္လာတဲ့ သိမႈပဲ။
ငါဆိုတာမရွိ၊ ငါကသိတာမဟုတ္။
အဲ့လုိျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း အမွန္အတုိင္းသိရင္ စြဲမႈေတြ ကင္းေပ်ာက္သြားမယ္။
( ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
ျဖစ္ခုိက္ မရႈ၊ ရုပ္နာမ္စု၊ စြဲမႈ ၀င္ေရာက္သည္။
ၿမဲတယ္ ေကာင္းတယ္၊ ငါေကာင္ႏွယ္၊ တကယ္ ထင္တတ္သည္။
. . ဆုိတာ အဲ့ဒါပဲ။ အစြဲဒိ႒ိပဲ။
ျဖစ္ခုိက္ မွတ္ရႈ၊ ရုပ္နာမ္စု၊ စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္သည္။
မၿမဲ ဆင္းရဲ ရုပ္နာမ္ပဲ၊ ဉာဏ္ထင္ရွင္းေတာ့သည္။
. . ဒါဟာ အစြဲကင္းတဲ့ အသိပဲ။
စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္၊ မဂ္လမ္းေပါက္၊ ဆုိက္ေရာက္ နိဗၺာန္။
. . သိစရာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။ သိျပီးတာနဲ႕ မရွိေတာ့ဘူး။
သိတာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။
သိစရာေရာ သိတာေရာ၊ ေပၚတာေလးေရာ သိတာေလးေရာ
တစ္တြဲတစ္တြဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္။
ျဖစ္ျပီးပ်က္ေနတဲ့ ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္နဲ႔ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့အတြက္ မေကာင္းတာေတြပဲ အသံုးမက်တာေတြပဲလုိ႕ သိလာတယ္။
ဤ ကုိယ္ကာယ၊ တစ္လံမွ်၌
ႏွစ္၀ နာမ္ရုပ္၊ ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။
နာမ္ရုပ္ ႏွစ္ပါး၊ အလြတ္ထား၍
ဤကားလိပ္ျပာ၊ ဤကား ငါတည္း…..။
ဘယ္မွာလဲ ငါ။ သိစရာက ရုပ္တရား၊ သိမႈကလည္း နာမ္တရား၊
အဲ့ဒီ ရုပ္တရားေလးကို အမွီျပဳျပီး ျဖစ္လာတဲ့ သိမႈပဲ။
ငါဆိုတာမရွိ၊ ငါကသိတာမဟုတ္။
အဲ့လုိျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း အမွန္အတုိင္းသိရင္ စြဲမႈေတြ ကင္းေပ်ာက္သြားမယ္။
( ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
ၿမဲတယ္ ေကာင္းတယ္၊ ငါေကာင္ႏွယ္၊ တကယ္ ထင္တတ္သည္။
. . ဆုိတာ အဲ့ဒါပဲ။ အစြဲဒိ႒ိပဲ။
ျဖစ္ခုိက္ မွတ္ရႈ၊ ရုပ္နာမ္စု၊ စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္သည္။
မၿမဲ ဆင္းရဲ ရုပ္နာမ္ပဲ၊ ဉာဏ္ထင္ရွင္းေတာ့သည္။
. . ဒါဟာ အစြဲကင္းတဲ့ အသိပဲ။
စြဲမႈ ကင္းေပ်ာက္၊ မဂ္လမ္းေပါက္၊ ဆုိက္ေရာက္ နိဗၺာန္။
. . သိစရာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။ သိျပီးတာနဲ႕ မရွိေတာ့ဘူး။
သိတာလည္း အၿမဲျဖစ္ပ်က္။
သိစရာေရာ သိတာေရာ၊ ေပၚတာေလးေရာ သိတာေလးေရာ
တစ္တြဲတစ္တြဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္။
ျဖစ္ျပီးပ်က္ေနတဲ့ ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္နဲ႔ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့အတြက္ မေကာင္းတာေတြပဲ အသံုးမက်တာေတြပဲလုိ႕ သိလာတယ္။
ဤ ကုိယ္ကာယ၊ တစ္လံမွ်၌
ႏွစ္၀ နာမ္ရုပ္၊ ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္၏။
နာမ္ရုပ္ ႏွစ္ပါး၊ အလြတ္ထား၍
ဤကားလိပ္ျပာ၊ ဤကား ငါတည္း…..။
ဘယ္မွာလဲ ငါ။ သိစရာက ရုပ္တရား၊ သိမႈကလည္း နာမ္တရား၊
အဲ့ဒီ ရုပ္တရားေလးကို အမွီျပဳျပီး ျဖစ္လာတဲ့ သိမႈပဲ။
ငါဆိုတာမရွိ၊ ငါကသိတာမဟုတ္။
အဲ့လုိျဖစ္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း အမွန္အတုိင္းသိရင္ စြဲမႈေတြ ကင္းေပ်ာက္သြားမယ္။
( ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen